In recent onderzoek, gepubliceerd in Regional Science and Urban Economics, laten Jan Rouwendal, Or Levkovich, Edwin Buitelaar en Jip Claassens zien dat oudere kantoren en ander zakelijk vastgoed meer in waarde toenemen dan later gebouwd zakelijk vastgoed. Volgens de onderzoekers is dit het gevolg van het ‘vintage effect’: in een groeiende vastgoedmarkt worden oude gebouwen steeds schaarser, waardoor hun waarde stijgt.
Deze waardestijging is niet toe te schrijven aan de ligging van deze gebouwen in gebieden (zoals stadscentra) waar de vastgoedprijzen in het algemeen sneller stijgen, of in beschermde stadsgezichten en al evenmin aan de status van rijksmonument. Ook beperkt het effect zich niet tot stedelijke gebieden, of tot gebouwen die skyline-bepalend zijn. Het vintage effect is vooral sterk zichtbaar bij gebouwen die zijn gebouwd vóór 1960. De figuur hieronder, waarin de verschillende lijnen betrekking hebben op de prijsontwikkelingen van gebouwen uit verschillende bouwperiodes, laat zien dat later gebouwd zakelijk vastgoed in 1990 doorgaans duurder was, maar dat de oudste cohorten de jongere daarna hebben ingehaald.
Verdere analyse van de kantorenmarkt, waarvoor het vintage effect het sterkst is, wijst uit dat oudere gebouwen minder vaak worden gesloopt en ook een gemiddeld hogere bezettingsgraad hebben. Zakelijk vastgoed kan dus een langere levensduur heeft dan doorgaans wordt gedacht. De gebouwde omgeving verandert daardoor ook langzamer dan vaak wordt aangenomen, want oudere gebouwen blijven lang staan én het gebruik ervan blijft in trek.
Volledige referentie:
Rouwendal, J., Or Levkovich, Edwin Buitelaar en Jip Claassens (2025). Vintage effects in commercial real estate and the dynamics of the built environment. Regional Science and Urban Economics, vol. 114, 104131.